Ogólny 2020-04-29 10:50:24
Pod niebem Prowansji …fotograficzna podróż klasy 2aLO na Lazurowe Wybrzeże (cz.2).
Prowansję kojarzymy ze słońcem, bezchmurnym niebem, lazurową tonią okalających morskich wód i niezliczonymi polami lawendy. Tę krainę niesposób nie skojarzyć również z nazwiskiem jednego z najsłynnniejszego z artystów XX wieku – Pablo Picasso. Trudno zliczyć w ilu miejscowościach przebywał, mieszkał i tworzył ten pełen pasji i temperamentu twórca. Nicea, Cannes, Antibes, Mougins i Vallauris to miejsca na mapie Prowansji, które łączy nazwisko słynnego Hiszpana.
Wraz z uczennicami klasy humanistycznej na zajęciach z historii sztuki starałyśmy się przyjrzeć drodze artystycznej jaką przemierzał Picasso na Lazurowym Wybrzeżu. Stąd wybór padł na Vallauris jako na miasto, które Picasso szczególnie upodobał. Vallauris stanowi enklawę artystów, ceramiki i prac mistrza. Pozornie przypomina niepodal znajdujące się Biot (tamże z kolei króluje szkło). Wąskie uliczki, drewniane okiennice, artystyczny klimat podkreślają charakter licznych atelier malarzy i galerii sztuki.
Pablo Picasso pierwszy raz odwiedził Vallauris w 1946 roku. Miasteczko pokazał mu jego przyjaciel Michel Sima (właśc. Michał Smajewski, polski fotograf, ceramik, artysta). Urzeczony pięknem miasta, ciepłą atmosferą wśród mieszkańców i artystyczną aurą, postanowił tu zamieszkać. Picasso wraz ze swoją partnerką Françoise Gilot przeprowadzili się do Vallauris w 1948 roku.[1] W zbiorach Muzeum Magnelli można przyjrzeć się portetom fotograficznym. Paloma i Claude - dzieci Picasso - zerkają pogodnie na przypadkowego widza z ufną, dziecięcą szczerością.
Picasso żył tu i tworzył w latach 1947-1955 a podczas pobytu w tym mieście stworzył wiele wspaniałych rzeźb i obrazów i znacznie przyczynił się do odrodzenia w mieście przemysłu ceramicznego. Jest to niezwykle istotne zważywszy na fakt, że tradycja ceramiczna w Vallauris jest bardzo stara i sięga aż do początków ery chrześcijańskiej.
W czasie wędrówki po mieście można odbyć spacer śladami codziennych rytuałów mistrza – od słynnej pracowni Madoura, poprzez Le Nerolium, nie zapominając o XII-wiecznej kaplicy, w której Picasso namalował słynne malowidło Wojna i Pokój. Spacer można zakończyć na placu Paul Isnard, gdzie znajduje się odlew z brązu autorstwa andaluzyjskiego mistrza Homme avec une Brebis.
W Muzeum Ceramiki w Vallauris warto zobaczyć niezwykły zbiór współczesnej ceramiki pochodzący z końca XIX wieku, z początku wieku XX, a także z lat 50 minionego stulecia.
W 1966 roku garncarze z Vallauris postanowili stworzyć w tym mieście Światowe Centrum Ceramiki. Tym samym zaproponowano ogólnokrajowy konkurs mający na celu wyłonienie najlepszych artystów i rzemieślników z całej Francji. Pomysł ten szybko podchwycili działający już w mieście twórcy – (m. in. Andre Malraux i Pablo Picasso). Zainteresowanie okazało się tak duże, że w roku 1968 konkurs stał się międzynarodowym i od tej chwili w Vallauris narodziło się Międzynarodowe Biennale Artystyczne[2].
Na poniższych fotogtrafiach można podziwiać prace współczesnych twórców, działających w Vallauris oraz te, które wykonał słynny Malagijczyk w atelier Madoura.
[1] https://niezlasztuka.net/ciekawostki/pablo-picasso-vallauris/
[2] http://www.wrobels.pl/sladami-picassa-vallauris/
Opracowanie: Anna Klósak
